رابطه ابعاد کمال گرایی والدین با عزت نفس وخودکار امدی فرزندان

هدف از این تحقیق بررسی رابطه کمال گرایی والدین با عزت نفس و خودکارآمدی فرزندان در بین دانش آموزان دختر و پسر دبیرستان های نواحی چهارگانه آموزش و پرورش شهر شیراز در سال تحصیلی 89ـ88 است. بدین منظور تعداد 120 نفر از دانش آموزان دختر و 120 نفر از دانش آموزان پسر در دوره متوسطه از طریق روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شده است. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس کمال گرایی فراست، آزمون عزت نفس کوپراسمیت و آزمون خودکارآمدی شرر می باشد. نتایج نشان داد که بین ابعاد کمال گرایی والدین با متغیر عزت نفس در بُعد نظم و ترتیب مادر رابطه مثبت و معنادار و با انتقادات مادر، نگرانی از اشتباهات پدر، تردید نسبت به اعمال پدر و انتقادات پدر رابطه منفی و معنی داری وجود دارد و متغیر خودکارآمدی ب ابعاد کمال گرایی والدین در استانداردهای فردی مادر، نظم و ترتیب مادر و نظم و ترتیب پدر رابطه مثبت و معنی داری و با نگرانی از اشتباهات مادر، تردید نسبت به اعمال مادر، انتقادات مادر، نگرانی از اشتباهات پدر و تردید نسبت به اعمال پدر رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که مولفه تردید نسبت به اعمال پدر از ابعاد متغیر کمال گرایی می تواند پیش بینی کننده خودکارآمدی و مولفه انتظارات پدر از ابعاد متغیر کمال گرایی می تواند پیش بینی کننده عزت نفس باشد. واژه های کلیدی: کمال گرایی، عزت نفس، خودکارآمدی.